Προβλήματα συμπεριφοράς των παιδιών και ο ρόλος της οικογένειας στην αντιμετώπισή τους

Ο ρόλος της οικογένειας στην ανάπτυξη του ατόμου αποτελεί αντικείμενο διαφορετικών επιστημών. Από ψυχολογικής πλευράς, καθοριστικής σημασίας είναι η ασφάλεια και η στοργή, που παρέχονται στο παιδί από τους γονείς. Η οικογένεια υποστηρίζει την ανάπτυξη του παιδιού από τη βρεφική και νηπιακή ηλικία, μέχρι την ενηλικίωση. Τα παιδιά καθώς μεγαλώνουν, αποκτούν ολοένα και μεγαλύτερο αυτοέλεγχο και υπευθυνότητα για τις πράξεις τους..

Σε κάθε αναπτυξιακή περίοδο καθοριστική είναι η ποσότητα και η ποιότητα της υποστήριξης από την οικογένεια, η οποία μπορεί να παρεμποδιστεί και να προκληθούν συναισθήματα άγχους και προβλήματα συμπεριφοράς στα παιδιά.

Οι σχέσεις των μελών της οικογένειας αποτελούν καθοριστικό παράγοντα τόσο της φυσιολογικής ανάπτυξης, όσο και της ψυχοπαθολογίας. (Ιεροδιακόνου 1991). Η οικογένεια αποτελεί μικρογραφία της κοινωνίας. Το παιδί επηρεάζει και επηρεάζεται από τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της. Μέσα στην οικογένεια μαθαίνει να ζει ως μέλος της κοινωνίας. Επίσης μαθαίνει τα πρότυπα κοινωνικής συμπεριφοράς, τα οποία τείνουν να διατηρούνται σε όλη τη διάρκεια της ζωής.

Το ασταθές οικογενειακό περιβάλλον ( συζυγικές συγκρούσεις, οικονομικά προβλήματα, αγχογόνες καταστάσεις) μπορεί να προκαλέσει αίσθηση ανασφάλειας, χαμηλή αυτοεκτίμηση, συναισθήματα θυμού και δυσκολία δημιουργίας στενών διαπροσωπικών σχέσεων.

Ερευνητικά δεδομένα αναφέρουν ότι τα παιδιά που ζουν με τον ένα γονέα εμφανίζουν συχνότερα συναισθηματικά και συμπεριφορικά προβλήματα, σε σύγκριση με το γενικό πληθυσμό, κυρίως όταν δεν υπάρχει ευρύτερο υποστηρικτικό περιβάλλον. Ωστόσο, η διαφορετική δομή της οικογένειας δεν αποτελεί πρόβλημα, όταν οι σχέσεις μεταξύ των μελών είναι θετικές (Β.Α Παπαγεωργίου, 2005).